വിശുദ്ധ ഗ്രന്ഥത്തിലെ എല്ലാ പുസ്തകങ്ങളും അതില് തന്നെ മനോഹരവും പ്രസക്തവുമാണെങ്കിലും സങ്കീര്ത്തനം തീര്ത്തും വ്യത്യസ്തമാണ്.
കാരണം അതിലെ ഓരോ വരിയും ഹൃദയത്തില് നിന്നും രചിക്കപ്പെട്ടിട്ടുള്ളതാണ്. ആത്മാര്ത്ഥതയാണ് അതിന്റെ ഭാഷ. ജീവിതത്തിലെ പരിത്യക്താവസ്ഥയിലും ദു:ഖങ്ങളിലുമെല്ലാം സങ്കീര്ത്തനം മനസ്സിന് ആശ്വാസം നല്കുന്നു നാം വായിച്ച് ധ്യാനിക്കേണ്ട സങ്കീര്ത്തനഭാഗമാണ് 22 ാം അധ്യായം. പരിത്യക്തന്റെ രോദനവും പ്രത്യാശയും എന്നതാണ് അധ്യായത്തിന്റെ പേര്.
എന്റെ ദൈവമേ എന്റെ ദൈവമേ എന്തുകൊണ്ട് അങ്ങ് എന്നെ ഉപേക്ഷിച്ചു എന്നതാണ് ഈ അധ്യായത്തിലെ ആദ്യ വാചകം. ഈ പ്രാര്ത്ഥനയാണ് ക്രിസ്തു കുരിശില് കിടന്നുകൊണ്ട് പ്രാര്ത്ഥിച്ചത്.
തികച്ചും ശുഭപ്രതീക്ഷയും പ്രത്യാശയും നല്കുന്ന വിധത്തിലാണ് ഈ അധ്യായം അവസാനിക്കുന്നത്. അതുകൊണ്ട് ഈ അധ്യായം നമുക്ക് വായിച്ച് ധ്യാനിക്കാം.