മാതാവിന്റെ സന്തോഷങ്ങളുടെ തിരുനാള് ഫ്രാന്സിസ്ക്കന്സഭയിലാണ് ആരംഭിച്ചത്. ഫ്രാന്സിസ്ക്കന് മൂന്നാംസഭയിലും ഈ തിരുനാള് ആചരണമുണ്ട്. ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിന്റെ തുടക്കത്തില് മാതാവിന്റെ ഏഴു സന്തോഷങ്ങ- മംഗളവാര്ത്ത, ഏലീശ്വായെ സന്ദര്ശിച്ചത്, ഈശോയുടെ തിരുപ്പിറവി, പൂജ്യരാജാക്കന്മാരുടെ സന്ദര്ശനം, ബാലനായ ഉണ്ണീശോയെ കാണാതെ പോയി ദൈവാലയത്തില്വച്ച് കണ്ടെത്തിയത്, ഉത്ഥാനം ചെയ്ത ഈശോയെ കണ്ടത്, സ്വര്ഗരാജ്ഞിയായി മുടിധരിപ്പിച്ചത്-ളുടെ ഓര്മ്മയ്ക്കായിട്ടാണ് ഈ തിരുനാള് ആരംഭിച്ചത്. 1422 ല് ഫ്രാന്സിസ്ക്കന് സന്യാസസഭയില് അംഗമാകാന് വേണ്ടി ഏതാനും ചെറുപ്പക്കാര് എത്തി. മാതാവിനോടുള്ള ആദരസ്നേഹസൂചകമായി രൂപത്തിന് മുമ്പില് പൂക്കള് സമര്പ്പിച്ചുപ്രാര്ത്ഥിക്കണമെന്ന് അധികാരി അവരോട് ആവശ്യപ്പെട്ടു. എന്നാല് ഒരു യുവാവ് ഇക്കാര്യത്തില് നിരുത്സാഹവാനായാണ് കാണപ്പെട്ടത്.
പരിശുദ്ധ അമ്മ ആ ചെറുപ്പക്കാരന് പ്രത്യക്ഷപ്പെട്ട് അവനെ ആശ്വസിപ്പിച്ചു. ‘മകനേ, ദുഃഖിച്ച് തളരരുത്, കാരണം ഇനി എന്റെ രൂപത്തില് പുഷ്പമാല ഇടാന് നിനക്ക് കഴിയില്ല’ തുടര്ന്ന് അവള് അവന്റെ പ്രാര്ത്ഥനകളുടെ പൂക്കളില് നിന്ന് ഒരു കിരീടം എങ്ങനെ നെയ്യാമെന്ന് അവനെ പഠിപ്പിച്ചു, അവ എല്ലായ്പ്പോഴും പുതുമയുള്ളതും മനോഹരവുമായി തുടരുമെന്ന് അവന് ഉറപ്പുനല്കി.
‘ദൈവപുത്രന്റെ അവതാരത്തെക്കുറിച്ച് ദൂതന് എനിക്ക് പ്രഖ്യാപിച്ചപ്പോള് ഞാന് അനുഭവിച്ച സന്തോഷത്തിന്റെ ബഹുമാനാര്ത്ഥം ഒരു ‘സ്വര്ഗ്ഗസ്ഥനായ പിതാവേ’യും പത്ത് ‘നന്മനിറഞ്ഞ മറിയമേ’യും ചൊല്ലുക.’ പരിശുദ്ധ അമ്മ മറ്റ് രഹസ്യങ്ങള് ഓരോന്നും കൂട്ടിച്ചേര്ത്തു. എണ്ണമറ്റ കൃപകള് നേടുന്നതിനുള്ള ഏറ്റവും നല്ല മാര്ഗമാണിതെന്ന് ആ ചെറുപ്പക്കാരന് മനസ്സിലായി. ഉടന് തന്നെ ഏഴ് സന്തോഷങ്ങളുടെ ബഹുമാനാര്ത്ഥം പ്രാര്ത്ഥനകള് ചൊല്ലാന് തുടങ്ങി. അധികാരി അപ്പോള് അബദ്ധവശാല് അതുവഴി കടന്നുപോകാന് ഇടയായി. അപ്പോള് ഒരു മാലാഖ അത്ഭുതകരമായ റോസാപ്പൂക്കളുടെ റീത്ത് നെയ്യുന്നതും, ഓരോ പത്താമത്തെ റോസാപ്പൂവിനും ശേഷം ഒരു താമരപ്പൂവ് വയ്ക്കുന്നതും കണ്ടു. പൂമാല പൂര്ത്തിയായപ്പോള്, പരിശുദ്ധ കന്യക തന്നെ അത് യുവാവിന്റെ തലയില് അണിയിക്കുകയും ചെയ്തു.